İşte hükümetin inşaat sektöründen desteğini çekmesinin nedeni!
Bu sorunun cevabını da daha önceki yazılarımızda vermiştik. İnşaat sektörü zannedildiği gibi onlarca sektörün üretimini kullandığı için büyümeyi desteklemiyor. İmalat sanayinin milli gelir oluşumundaki payı %25 civarındayken, inşaatın milli gelir oluşumundaki payı yalnızca %5. Dolayısıyla aslında inşaatta büyüme sağlanamamasının etkisi toplam büyüme üzerinde son derece sınırlı kalıyor. Gerçek anlamda büyüyebilmek için katma değeri yüksek ürünler üretmemiz gerekirken, sermayesiz kolay para kazanma yolu olarak görülen inşaat sektörüne yönelen sanayicilerimiz büyümenin düşük olmasına yol açıyorlar. Zira inşaat sektörü bir anlamda yatırıma ve üretime gidecek kaynakları çekerek büyümeyi sınırlamaktadır. İnşaat sektörü 2012 yılında toplam yatırım harcamalarının %40′ını oluşturmasına rağmen yalnızca %5,7′lik bir milli gelir katkısı yaratabildi. Hep söylemeye çalıştığımız şey artık herkes tarafından görülebiliyor olmalı; inşaat harcamalarının arttırılmasıyla ekonomide büyüme sağlamak mümkün olamıyor. Yatırımlardan giderek daha fazla pay alan inşaat sektörü imalat sanayi yatırımlarını azalttığı için büyümeye zarar veriyor. Bu eğilimin bir kötü etkisi de üretim ekonomisinden inşaat yoluyla rant ekonomisine kayılmış olması ile gelir dağılımının daha da bozulmasıdır. Böylece zenginler daha da zenginleşmekte ama konut sektöründe gerçek ihtiyaç sahipleri bir türlü konut alma gücüne ulaşamamaktadır.
Hükümet büyümeyi oluşturan ana unsurun inşaat sektörü olmadığını fark ettiği için bu sektördeki büyümeyi sınırlandırmaya yönelik tedbirleri, kaydiliği arttıracak önlemleri almakta rahat davranmaktadır. Son günlerde markalı konut üreticilerinin yaptığı lobinin duvara çarpmasının en büyük nedeni de budur. İnşaat sektörünün bu yıl düşük büyüme ve kısıtlı iç talep ortamına hazır olması gerekmektedir. Bu gerçekler aynı zamanda yıllardır “inşaat sektörü büyümenin lokomotifidir, desteklenmelidir” inanışının da pek doğru olmadığını açıkça göstermektedir. Hep söylediğimiz gibi inşaat sektörü bir ülkenin ana üretim kalemi olamaz (hala bunun aksini iddia eden anlı şanlı patronlar var), üretim mutlaka katma değerli ürünlere kaymalıdır, yatırım harcamalarında inşaatın payı düşürülmelidir. İç talebin artması milli gelirin yükselmesiyle mümkün olabilir. İnşaatçılar asıl konut talebinin ancak üretime dayalı milli gelir büyümesi sonucunda kendilerine yansıyabileceğini anlamalıdırlar. Yoksa bugün olduğu gibi herkes Araplara konut satalım da günü kurtaralım demeye devam edecektir.