YAŞASIN DEMOKRASİ

1991 yılı sonbaharında Türkiye seçime gidiyordu. Yasağı kalkan liderler; Demirel ve Ecevit bir yandan, Meclis’e girmek için ilk kez işbirliği yapan Erbakan ve Türkeş diğer yandan ANAP iktidarına yükleniyordu. Özal, Çankaya’ya çıkarak Cumhurbaşkanı olmuştu. ANAP, ilk kez Özal’sız seçime gidiyordu. Kongrede Akbulut’u yenerek Genel Başkan olan Mesut Yılmaz, ANAP’ın başında ilk seçimine çıkıyordu. Genç olmasına rağmen tembel bir lider olan Yılmaz, ancak 40 ilde miting yapabilmişti. Demirel ise 70 yaşına rağmen tabiri caizse ‘deli danalar’ gibi Türkiye’yi dolaşıyor, gitmediği il kalmıyordu. Ege Bölgesi’nde tütün çiftçisine, “ANAP ne verirse 5 fazlasını vereceğiz” diyerek popülizmin zirvesine çıkan Demirel’in en büyük vaatlerinden biri de erken emeklilikti. Bir başkası ise “Koskotas dosyaları” adını verdiği ANAP’ın yolsuzluk dosyalarıydı. Seçimde Demirel’in DYP’si yüzde 27 ile birinci parti çıktı. ANAP ise yüzde 24 ile ikinci parti durumuna düşerek iktidarı kaybetti. Erdal İnönü’nün partisi SHP ise yüzde 21 ile Meclis’e girdi. Erbakan-Türkeş ittifakı ise yüzde 17 ile sürpriz yaparak Meclis’e girdiler. Oylar bölünmüş, koalisyon ortaya çıkmıştı. DYP-SHP koalisyonu kuruldu. Demirel, altı ay boyunca davul zurnalı kutlamalar yaptı ve çok değil; 2,5 yıl sonra 5 Nisan 1994’te ekonomi duvara tosladı. Türk ekonomisi 10 yılda üç kez ekonomik krize yakalanarak adeta komaya girdi. Türkiye koalisyonlar ve krizlerle geçen kayıp 10 yılın ardından 2002 sonunda AK Parti’yi tek başına iktidara getirdi. Eski liderlerin ve partilerin çoğu tasfiye oldu. 2002-2014 arasında AK Parti’nin tek partili iktidar yıllarında küresel finansal krizin çıktığı 2009 yılı hariç Türkiye ekonomisi 11 yıl kesintisiz büyüdü. Bu, cumhuriyet tarihinde ilk defa gerçekleşti. Milli gelir ilk kez 10 bin doların üzerine çıktı.

'Koalisyon çare olamaz. Ya tek başına iktidar ya başkanlık sistemi. Başka çaremiz yok.'